Als de wolf van huis is......

Tja, dames en heren, ik (Moppie) weet dat het gezegde iets anders luidt, maar laat mij het even uitleggen. In ons huis, wonen natuurlijk wij, de katten. Daarnaast mogen van ons ook de mensen er wonen. Dat zijn de grote baas, het vrouwtje en het mensenkind. Behalve dat zijn er ook nog vier honden. Ja, u leest het goed, vier van die vieze voddebalen. Volgens de "weledelgestelde heer Felix", waren deze mormels reeds in huis, voordat wij  (Musty en Moppie) kwamen. Felix en Frodo hadden de mensen (ik geloof meer het vrouwtje dan de grote baas) hun zin gegeven. Dus de vier mormels waren al in ons huis, voordat wij er kwamen. Uiteraard mogen deze vieze voddebalen niet door het gehele huis lopen en zijn zij verdoemd tot de benedenverdieping. Wij kunnen dan indien dit nodig is heerlijk boven blijven en van onze rust genieten. Maar, beste mensen, zo af en toe gaat het mensenvrouwtje met die smerige mormels op pad. Geweldig, vindt u niet? Nou, wij vinden het toppie. Want als de wolfjes van huis zijn, en het mensenvrouwtje ook, hebben wij het huis voor ons alleen. De grote baas heeft nu eenmaal een zwak voor ons, dus er gelden dan geen regels. Kunt u zich het voorstellen. Het rijk voor ons alleen. Afgelopen zondag was het dan zover, het mensenvrouwtje ging met twee van de vier luizebalen op pad. Kijk, die andere twee, ach die zijn nog wel onder de kattenklauw te houden. Maar die twee wolven, daar wordt je als kat echt hor en dol van.

Nou, wij hebben het ervan genomen hoor, afgelopen zondag. Dat wil zeggen, vooral ik dus. Musty was iets rustiger. (Dat is hij altijd, die dikke.... )
Ik vond het prachtig en ging direct op ontdekkingsreis. Eerst sprong ik op het aanrecht. Daar heb ik de magnetron even goed bekeken. Lijkt met toch niet gezond dat de mensen daar hun eten in bereiden... Maar goed, zolang het kattenvoer maar van goede kwaliteit is, zal ik hen verder niet tot de orde roepen. Daarna kreeg ik de kraan in de gaten. Musty en ik zijn gek van kranen en water moet u weten. In de bak eronder stond wat vuile vaat, dus wij, lief als we zijn, besloten voor één keer de afwas te doen. Kijk normaal gesproken zetten wij onze mensen aan het werk, maar ach, de grote baas was vandaag zo lief, we dachten, kom laten we hem maar een keertje helpen. Na de afwas ging Musty een beetje saai liggen uitrusten op het aanrecht, maar ik ging weer op pad.















Ik liep rustig naar de kamer, maar wat trok mijn aandacht daar? Die irritante plant. Ja, u gelooft het niet, maar mijn mensen hebben planten in hun kamer. Niet alleen voor ons, kattengras, maar van die rare planten die je niet kunt eten. Maar ze hebben ook een plant en die hebben ze opgehangen, geloof je dat? Wie hangt er nu planten op???? Maar goed, ze weten niet beter zullen we maar denken. Die plant die ze hebben opgehangen heet olifantengras. U raadt het al, ik ben wel geen olifant, maar ik wil toch best wel eens even proeven hoe dat nu smaakt. Kijk, kattengras kennen we wel, maar olifantengras? U gaat toch ook wel eens lekker Chinees eten, of Italiaans? Dus ik dacht, laat ik eens aan het olifantengras gaan beginnen. Mmmmm, beetje stug moet ik zeggen, niet echt geweldig. Daarna ging ik maar weer eens op zoek naar Musty. Hij was nog in de keuken. Stond een beetje suf op de keukenvloer. (Hij is altijd een beetje suf, kan hij niks aan doen... niet iedere kat kan zo snel en slim zijn als ik). Dus ik vraag wat er met hem is en hij zegt dat hij dorst heeft. Geen probleem zeg ik, die vieze lebberbakken zijn er toch niet dus we nemen lekker een slokje uit hun bak. Eerst durfde Musty nog niet, was toch bang dat die luizevachten die achter waren gebleven,  er iets van zouden zeggen, maar ik kon hem ervan overtuigen dat het echt geen probleem was.

Dus nadat we wat hadden gedronken gingen we verder op ontdekkingsreis. En we ontdekten dat "onze" badkamer niet de enige badkamer was in het huis. Jawel, lezers, u hoort mij goed, er is een tweede badkamer in het huis. Nou ja, badkamer kan je het niet echt noemen, het is meer een douchekamer. Geen bad te bekennen. Dus nadat we even de douchebak hadden bekeken waren we het erover eens dat "onze" badkamer toch aanzienlijk luxer was, met een echt bad. Jammer dat de mensen tegenwoordig de stop van het bad aan een kettinkje hebben zitten, maar dat even terzijde.

Imiddels was Musty alweer moe (zo'n luilak hè, echt hoor, geen wonder dat hij zo dik is....) Maar ik was nog fit zat hoor. Sprong op de eettafel in het keukentje en keek even om mij heen. Wat zou ik nu weer eens voor kattenkwaad uithalen? Maar lieve lezers, ik kon eigenlijk ook niet echt meer iets bedenken, dus ik besloot ook even te rusten. En van de "weledelgestelde heer Felix" had ik al eens begrepen dat vooral de vensterbank een goede rustplek is. Die schijnt verwarmt te zijn en je kunt ook gelijk naar buiten kijken. Dus terwijl ik even op de vensterbank ging liggen, ging die dikke even met de grote baas kroelen. En tja, dan vliegt de tijd en we hoorden de auto van het mensenvrouwtje al weer de oprit oprijden. Mmmmmm, dan zouden die smerige hijgers ook wel weer terug komen, dus we gingen maar weer veilig naar boven, naar ons eigen domein, met onze eigen kattenkamer (daar staan onze kattenbakken, etensbakken en natuurlijk onze speel-krabbelpalen. Ja, U hoort het goed, wij hebben onze mensen goed afgericht hoor, voor minder gaan we niet!). Nou  beste lezers, dat was het dan voor vandaag. U hoort spoedig weer van mij. Groetjes van Moppie, the one and only!!!