Dag mensen,
Er is nu toch wat moois gebeurd.... Afgelopen weekend kwam opa (de vader van ons vrouwtje) gezellig op visite. En die is me toch een partij handig....
Ja, want ons baasje had al een poosje geleden een kattenluikje gekocht. Er zit natuurlijk boven in de balkondeur ook een kattenluik, maar wij ( Musty en ik dus) durven wel naar buiten maar niet langs de prachtig gemaakte kattentrap naar beneden. Nee, de baas heeft die trap niet voor niets gemaakt mensen, de weledel gestelde heer Felix maakt samen met heer Frodo veelvuldig gebruik van dit trapje. Maar wij, jong en ondeugend, durven dat dus nog niet. Wij blijven derhalve altijd netjes boven op het balkonnetje of op het dak. Leuk, maar niet geweldig. Dus kwam het vrouwtje op het geweldige idee om in de voordeur ook een luikje te plaatsen. Het baasje was wel snel met kopen, maar daar hield het mee op. Maar nu opa er was, kwam alles goed. Deze geweldige timmerman had het luikje binnen een mum van tijd op zijn plek. Wij keken geduldig toe, vanaf de trap.
Nou, mensen, ik kan u verzekeren, geweldig. Wij kunnen zowaar naar binnen en buiten als het ons uitkomt. Nou ja, dat is niet helemaal waar. Dit luikje kunnen de baasjes namelijk ook vergrendelen. Da's dan weer wat minder. Want soms zetten ze het zo, dat wij wel naar binnen kunnen, maar niet meer naar buiten. Pffff, geen idee waar dat voor nodig is, maar in dat geval beperken we ons weer tot het dak. Ach, als we het later proberen staat het weer gewoon open, dus wij blijven gewoon proberen. Natuurlijk bleven we eerst een beetje in de voortuin. Maar zo langzamerhand gaan we steeds meer verkennen. Ja, mensen, voor ons is er een wereld open gegaan!
 |
| Handige opa |
 |
| En het zit er al in.... |
 |
| Ja hoor opa, we zien het, dat gaat helemaal goed komen |
 |
| Zo ziet het er dus uit.... |
 |
| En ja, hoor, nu ben ik dus buiten, geweldig toch. |
 |
| Mmmmmmm, wat ruikt dat kattenkruid heerlijk... |
