Buiten spelen

Eindelijk is het dan zover. Ze hebben er al af en toe even in gezeten, maar toen was het nog niet helemaal klaar. Nu dan wel. De buitenren, daar heb ik het over. Aan de garage vast hebben we een ren van 3 bij 5 meter gebouwd. In de ren is van alles te doen voor de katten. Ach, waarschijnlijk komen er nog wel wat dingetjes bij, een veilingkist aan de muur en een fikse boomstam om in te klimmen, maar voorlopig is hij al leuk ingericht. Omdat Maine Coons echte waterkatjes zijn, hebben we een watervalletje erin geplaatst, zo kunnen ze lekker "hengelen". Vandaag zijn ze op onderzoek uit gegaan. Zo grappig om te zien, hoe ze dat op hun eigen manier doen. Lotus is super relaxed, ze gaat overal eens rustig kijken en blijft vooral laag. Lilly is ondernemend en ondeugend, ze springt al snel ergens op en probeert steeds hoger te komen. Als ze iets ziet bewegen komt haar jachtinstinct om de hoek kijken. De boomstam en regenton zijn goed geïnspecteerd door de dames, ik geloof dat ze het wel leuk vinden. Kortom, we mogen concluderen dat Lotus en Lilly zich hier best kunnen vermaken.

 

De magische aantrekkingskracht van water....

Normaal gesproken zijn katten niet gek op water... maar toch vinden zij het enorm fascinerend. En Maine Coons zijn er zelfs vaak gek op. Dus als ik in bad ga, zit ik nooit alleen. Het is reuzegezellig in de badkamer want de twee snoezepoezen komen al snel kijken wat ik aan het doen ben. En dan zijn ze ook niet meer weg te slaan (niet dat ik dat ooit zou proberen). Het sop is prachtig en ook de waterstraal die uit de kraan komt, is betoverend.... Uren kunnen ze ernaar kijken en dan natuurlijk even dat pootje....
Gevaarlijk over de badrand balanceren en dan bijna in het water vallen, gelukkig is het vrouwtje er om ze op te vangen. En ondertussen natuurlijk gezellig kletsen, vooral Lilly zit altijd vol verhalen.
Ja, zo maken ze van een badbezoekje een gezellige happening!

Kiekeboe...

Ongeloof en verdriet

Hoe kan het...hoe kan het in vredesnaam.... Niet lang geleden is onze Frodo aangereden. Hij was al 14 en we waren erg verdrietig. Omdat we enorm geschrokken waren, besloten we dat Musty niet meer naar buiten mocht. Althans, we zouden een ren in de tuin maken, maar dus niet meer los. Frodo zou dat nooit hebben geaccepteerd, maar Musty vond het prima. Hij kreeg twee lieve vriendinnetjes en hij voelde zich de koning te rijk. Tot afgelopen dinsdagavond... ineens stortte hij in, zijn achterpoten waren van het ene op het andere moment verlamd. We schrokken ons wild en een regelden direct een bezoek aan de dierenarts. Eenmaal bij de dierenarts, waren zijn achterpootjes helemaal koud. Hij had pijn, dat was duidelijk.... wat voel je je dan toch machteloos.... De dierenarts begon zijn onderzoek, maar het was niet goed. Zijn hart klonk heel onregelmatig en hij kreeg het steeds benauwder. Trombose was de diagnose, waarschijnlijk vanwege een hartafwijking. Door de hitte speelde dat nu ineens heel erg op. We moesten Musty daar achter laten, aan het infuus... De twee prinsesjes Lilly en Lotus snapte er niets van. Ze zochten hem echt... zo verdrietig.
De volgende dag was het niet veel beter... we hebben het nog even aangekeken, maar aan het eind van de middag de knoop doorgehakt (mede op advies van de dierenarts). Hij is gestorven in de armen van Jan. Lieve Musty, geboren in de zomer van 2012 en overleden in de zomer van 2017... slechts 5 jaar hebben we van jouw liefde kunnen genieten. Ongelooflijk zo lief en verdraagzaam naar mens en dier... We zullen je zo ontzettend missen.... Lieve Musty, je bent weer bij je broertje Moppie en je twee goede vrienden Felix en Frodo... Vaarwel heerlijke, lieve, gekke "Saarlooswolfhondkater"...

Koning Musty en zijn twee bloemenprinsesjes

En zo gebeurde het dat wij afgelopen woensdag een tweede kitten gingen halen. Want het mooie zilver tabby poesje waar wij waren kijken, was toch nog beschikbaar. Nu had onze Musty maar liefst twee mooie meisjes om mee te spelen, hij voelde zich de koning te rijk. Het ijs was snel gebroken toen ze was gearriveerd. Musty is een rustige lieve kater, die eigenlijk alles wel goed vindt. Lilly vond het nieuwe vriendinnetje eerst nog wat spannend, maar toen ze door had dat het wel erg leuk was om samen met de achtbaan te spelen, was het ook met haar dikke pret.
En hoe ontzettend toevallig dat de stamboomnaam van dit poesje Lotus is. Dat past perfect bij Lilly (ook de stamboomnaam). Tja, toeval? Eigenlijk geloof ik daar niet zo in, het heeft gewoon zo moeten zijn.
Inmiddels hebben Lilly en Lotus enorm veel plezier samen en koning Musty bekijkt de tafereeltjes van zijn spelende prinsesjes eens rustig van een afstandje. Het poezenleven in huize Pols is goed. Nu moet er alleen nog zo snel mogelijk een mooie buitenren komen. En wat ook erg spannend is, kennis maken met de honden. Maar alles op zijn tijd. Eerst maar eens genieten van elkaar en van het speelgoed in de kattenkamers.

Nog meer kittens

Afgelopen vrijdag zijn we nog een keer op kitten bezoek gegaan. Dit maal in Gennep. Daar zat een heel lief Black-tortie Maine Coon poesje. Ze kwam direct lekker kletsend op ons af gelopen. Tja.... dan ben je toch verkocht. Maar we zijn sterk geweest en hebben afgesproken dat we er een nachtje over zouden slapen. Dat hebben we gedaan en het was een heerlijke droom. Dus toen we de volgende dag alle twee nog steeds verliefd waren, hebben we de knoop doorgehakt. Dit poesje zouden we gaan halen. Want één poesje vonden we toch net niet leuk genoeg, nu kunnen ze samen spelen. Samen? Ja, inderdaad, want het zilver grijze poesje van afgelopen donderdag bleek nog beschikbaar te zijn en haar gaan we dan ook a.s. woensdag halen. Twee lieve poesjes om samen te spelen en natuurlijk hoort bij samen ook nog onze lieve kater Musty.
Maar terug naar vandaag. We hadden afgesproken om 14.00 uur. Natuurlijk waren we veel te vroeg. Omdat het nogal warm was, konden we niet in een stilstaande auto blijven wachten. En de eigenaren van het poesje zouden speciaal voor ons om 14.00 uur naar huis komen van een braderie. Zij waren er natuurlijk nog niet. Dus zijn we maar een extra rondje gaan rijden, dan heb je in ieder geval de koelte van de airco nog. Om 13.50 uur kwamen we weer terug bij de plaats van bestemming. Ja hoor, de auto stond er. Duidelijk herkenbaar door de sticker: I love Cats. We belden aan en wederom kwam de kleine Lilly direct op ons toegelopen. Dus nog geen minuut nadat we binnen waren, stond Jan alweer te kroelen met de kleine op zijn arm. We hebben even wat gedronken en nog even bij alle andere katten gekeken, maar eigenlijk wilden we zo snel mogelijk met onze nieuwe aanwinst naar huis.
In de auto was Lilly heel lief en rustig, natuurlijk liet ze af en toe van haar horen, maar ze lag rustig in het kattenkooitje op mijn schoot. Thuis hebben we haar eerst even in de kattenkamer gezet. Even tot rust komen van alle belevenissen. Musty vond het in eerste instantie een beetje raar allemaal. Wat was dat nu weer? Maar ook hij moest gewoon even wennen aan de nieuwe situatie. Ook Lilly schrok toen ze hem zag, hoge rug en blazen, dat kleine ding. Maar het gaat steeds een beetje beter. Tja, moet allemaal nog wennen.
Gisteren hadden we de nieuwe krabpaal al in elkaar gezet en wat andere speeltjes klaar gezet in de kattenkamer. Het was wel ongelooflijk warm vandaag dus het raam stond op een haakje, het was redelijk goed uit te houden in het kamertje. Tegen de avond begon Lilly tot zichzelf te komen. Nu ging ze op ontdekkingstocht. De krabpaal werd uitgeprobeerd, het mandje, de achtbaan met het balletje. Kortom, ze had het er maar druk mee. Tot slot zocht ze een lekker plekje in onze kledingkast en lag ze heerlijk te pitten.

Djengiboy Lilly

Het mandje ligt lekker 

Lekker naar buiten kijken

Spelen met de veertjes (aan een hengeltje)

Wie is dat????????