Het is alweer een hele tijd geleden dat ik heb geschreven op dit blog. Inmiddels hebben er twee kanjers van ons, ons verlaten. Lieve wijze heer Felix is overleden naar aanleiding van een nierprobleem. Hij had altijd een zwakke gezondheid, hoewel je dat niet aan hem merken kon. Hij was de grote beschermheer van de andere katers en de schrik van de buurt. Binnen was hij echter de zachtheid zelve. Wat een lieve zachte kroelkater was het. Toen zijn nierprobleem wel heel erg werd en hij echt pijn kreeg, moesten we de moeilijke beslissing nemen om hem te laten gaan. Intens verdrietig waren we over dit bericht.
En tot ons grote verdriet kregen wij op 11 mei wederom telefoon van de dierenambulance. Ik kon het bijna niet geloven. Frodo was aangereden. Frodo, die slimme snelle kater, die iedere auto jarenlang te snel af was geweest. Nu dan toch slachtoffer van de meest gevreesde vijand van de kat. We troosten ons met de gedachte dat Frodo weer samen is met zijn grote maatje Felix. Ze liggen naast elkaar begraven achter in onze tuin. Maar het heeft mij wel enorm aan het denken gezet. Want wat nu? Musty is nog alleen over en zichtbaar eenzaam. Musty is een lieve kruising Britse korthaar x Hollandse straatkat. Hij is niet te groot, wat kort op de pootjes, heeft een enorm lief zacht stemgeluid en is super zacht en vriendelijk. Hij ligt graag bij ons op bed en komt voor het slapen gaan een poosje kroelen. Maar.... wat nu?
Een kat erbij en weer het risico lopen dat we veel te vroeg afscheid moeten nemen?
De katers binnen houden? Maar wat doe je een Hollandse straatkat dan aan? Musty zou het niet zo erg vinden, die is rustig en meer hond dan kat, zeggen we wel eens. Maar als je er één treft als Frodo, dan zou het dierenmishandeling zijn om die te proberen binnen te houden.
Daarnaast speelt al jarenlang de wens om eens een raskat te nemen. En dan natuurlijk niet zomaar één. Ons hart ligt dan bij de Maine Coon. De reden is simpel, het gaat ons om het geweldige karakter van deze kat. Ook hier kan je bijna zeggen, dat het de hond is onder de katten. Het is een rustige kat (hoewel hij ook heerlijk speels kan zijn zo af en toe), heeft een lief zacht stemgeluid en kletst graag, is een gezelschapsdier en bovendien ziet hij er nog prachtig uit ook.
En zo overwegen we nu dus serieus om de stap te gaan wagen.
Misschien krijgt Musty wel een heel mooi, half langharig vriendinnetje.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten