Hondentraining



Dag dames en heren, vandaag weer eens een berichtje van uw altijd vrolijke Moppie. Kijk, de weledel gestelde heer Felix is merendeels aan het woord op dit blog, maar dat maakt mij niet minder belangrijk. Sterker nog, waar zouden we zijn zonder ikke, de kleine maar oh zo stoere Moppie. Vandaag had ik weer een buitengewoon belangrijke missie te volbrengen. Top secret hoor! Musty, heer Frodo en de weledel gestelde heer Felix, wisten van niets. Mijn missie was, de honden trainen. Kijk de heer Frodo is daar eigenlijk ook heel goed in, dat moet ik toegeven, maar die was even buitenshuis dus ietwat onbereikbaar voor de baasjes. Maar ik zat zoals gewoonlijk lekker op bed en toen ik het baasje hoorde, kwam ik lekker naar de gang om te zeuren om aandacht. Dat was voor het baasje het teken dat ik mijn geheime missie maar eens moest uitvoeren. Hij nam mij mee naar de woonkamer. In de woonkamer zitten over het algemeen, het vrouwtje, de baas en de vieze vlooiebalen. Tja, zo noemt heer Frodo de honden, persoonlijk vind ik ze best lief, maar ik mag dat vooral niet laten merken aan heer Frodo. Op dit moment waren er maar liefst 6 slobberbakken in de kamer. Maar 5 van de 6 zijn eigenlijk best al wel lief tegen katten. Slechts 1 klein ondeugend monsterhondje wist nog niet hoe je met katten hoort om te gaan. Kijk, en dat was dus mijn taak, om hem dat te leren. Ik mocht bij het baasje op schoot en wat dan zo schattig is, die éne grijze op een wolf lijkende verhaarbak, komt dan direct naast de baas op de bank liggen. Die wolf, ze heet geloof ik Sara, is volgens mij echt stapelgek op mij. Logisch, ik ben natuurlijk ook geweldig. Ik vind haar ook heel lief hoor, maar dat mogen jullie natuurlijk niet doorvertellen. Dan was er nog éne Bas, die is ook best lief, is trouwens al verschillende keren boven geweest, dus die kenden we al een beetje. Hij doet altijd bijzonder vriendelijk tegen ons en heeft veel respect voor de weledel gestelde heer Felix.  Dan is er nog Chloe, zij is een zeer oude wijze hond en komt niet eens voor de katten uit haar mand. Zij is er al heel lang aan gewend dat er katten wonen in huis. Zij is nog ouder dan de weledel gestelde heer Felix, en zij kennen elkaar dan ook al heeeeel goed. Ze vroeg me wel om de groeten te doen aan hem en aan heer Frodo. Dan natuurlijk de kleine Sam, hij is ook wel katten gewend, maar soms, als hij in een ondeugende bui is, wil hij wel eens achter ons aanjagen. Vandaag echter was hij zeer rustig. Tegenwoordig is er nog een hele grote voddebaal.

Zij heet Kira en is Duits of zo. Ze is nog heel jong, dus wil graag spelen. Ik moet haar dus leren dat je met katten niet kan en mag spelen. Kijk, ze is wel lief hoor, maar soms gewoon iets te ruw. Gaat helemaal goed komen, ik heb haar al aardig onder de duim. Maar dan die allerkleinste. Het is net als bij ons katten, de kleinste is het dapperste. Ik ben bij de katers de kleinste maar ohhhhhh, zo stoer. Bij de voddebalen is Moos de kleinste en hij vindt zichzelf dus ook zeer dapper. Hahahaha, dat heb ik hem wel even laten weten. Kijk, bij de honden ben je misschien stoer, maar voor katten zul je ontzag leren hebben. Hij heeft kennis gemaakt met mijn kleine scherpe klauwtjes. Ach, ik was wel voorzichtig hoor, want er kwam geen spetter bloed aan te pas, maar meneertje was wel even geschrokken.... en zo hoort het ook. De missie was geslaagd. Natuurlijk zullen we dit zo af en toe moeten herhalen, maar voor vandaag was het goed. Het vrouwtje heeft nog wat foto's genomen, ik sta er goed op, al zeg ik het zelf.

Tot later dan maar weer en een kopje van Moppie!